Dla prawidłowego funkcjonowania jednolitego rynku wewnętrzengo dwie formuły stworzone przez Trybunał Sprawiedliwości z s. w Luksemburgu mają podstawowe zaczenie:
- formuła Cassis de Dijon
- formuła Dassonville.
Pojęcie jednolitego rynku wewnętrznego (art. 26 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej) zastąpiło pijęcie wspólnego rynku od 1986 r. W budowaniu jednolitego rynku ważną rolę odgrywają białe księgi wyznaczające obszar harmonizacji na obszarze Unii Europejskiej.
Art. 34 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej:
Ograniczenia ilościowe w przywozie oraz wszelkie środki o skutku równoważnym są zakazane między Państwami Członkowskimi.
FORMUŁA DASSONVILLE:
wyrok Trybunału Sprawiedliwośći z dnia 11 lipca 1974 r. C – 8/74:
|
Niedopuszczalne są wszelkie środki krajowe dotyczące obrotu, które mogą utrudnić handel wewnątrzwspólnotowy między Państwami Członkowskimi:
|
Stan faktyczny: Sprawa dotyczyła sprowadzania oryginalnej Scotch Whiskey z Wielkiej Brytanii do Belgii przez pośrednika z Francji bez świadectwa pochodzenia od brytyjskich władz celnych. Na butelce została umieszczona brytyjska nalepka jako dowód autentyczności. Przedsięborca beligijski nie mógł się wykazać posiadaniem certyfikatu autentyczności pochodzenia szkockiej whiskey, ponieważ nabywał alkohol od pośrednika z Francji a nie u producenta z Wielkiej Brytanii.
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości – konkluzja:
- Wymaganie przez Państwo Członkowskie przedstawienia świadectwa autentyczności, którego uzyskanie jest trudniejsze dla importerów autentycznego produktu będącego w wolnym obrocie w innym Państwie Członkowskim niż dla importerów sprowadzających ten sam produkt bezpośrednio z kraju pochodzenia, stanowi środek o skutku równoważnym do ograniczeń ilościowych niezgodny z traktatem.
FORMUŁA CASSIS DE DIJON:
wyrok Trybunału Sprawiedliwośći z dnia 20 lutego 1979 r. Rewe‑Zentral AG, C – 120/78:
| Każdy produkt, który został wyprodukowany zgodnie z prawem jednego z Państw Członkowskich i tam dopuszczony do legalnego obrotu, może w takiej samej postaci być wwożony i sprzedawany we wszytskich pozostałych Państwach Członkowskich. |
Stan faktyczny: Sprawa dotyczyła likieru francuskiego Casiis de Dijon sprowadzonego z Francji do Niemiec. Był to likier typu cassis, czyli z czarnych porzeczek. Likier produkowany we Francji zawierał mniejszą ilość alkoholu niż przewidywały przepisy niemieckie, mianowicie francuski zawierał 15 – 20 % alkoholu, a według przepisów niemieckich pownno być nie mniej niż 25 % alkoholu.
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości – konkluzja:
Zawarte w art. 30 traktatu EWG (art. 34 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej) pojęcie „środki o skutku równoważnym do ograniczeń ilościowych w przywozie” należy rozumieć w ten sposób, że ustanowiony w tym artykule zakaz obejmuje również ustalenie w przepisach Państwa Członkowskiego minimalnego progu stężenia alkoholu w napojach spirytusowych przeznaczonych do spożycia przez ludzi, w odniesieniu do przywozu napojów alkoholowych legalnie wyprodukowanych i wprowadzonych do obrotu w innym państwie członkowskim.
