Prawdziwa fala pozwów o uznanie postanowień wzorców umowy za niedozwolone stanowi problem nie tylko dla przedsiębiorców, ale i dla Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, ponieważ Sąd ten nie radzi sobie z tak dużą ilością postępowań. Można przypuszczać, że właśnie ta kwestia legła u podstaw zmian w sposobie orzekania w omawianych sprawach.
Prawdziwa fala pozwów o uznanie postanowień wzorców umowy za niedozwolone stanowi problem nie tylko dla przedsiębiorców, ale i dla Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, ponieważ Sąd ten nie radzi sobie z tak dużą ilością postępowań. Można przypuszczać, że właśnie ta kwestia legła u podstaw zmian w sposobie orzekania w omawianych sprawach.
Dotychczasową praktyką Sądu było orzekanie na korzyść Stowarzyszeń i innych podmiotów, a więc uznawanie zaskarżanych postanowień za niedozwolone, a następnie dokonywanie ich wpisu do rejestru. Ostatnio jednak co raz więcej jest przypadków odrzucania wnoszonych pozwów, zatem wydawania orzeczeń korzystnych dla przedsiębiorców.
Przykładem może być ostatnia tego typu sprawa prowadzona przez Kancelarię Radców Prawnych R. Ptak i Wspólnicy S. K. Otóż wspomniane już wyżej Ogólnopolskie Stowarzyszenie na rzecz ochrony praw konsumentów wystąpiło przeciwko Klientowi kancelarii z powództwem o uznanie jednego z postanowień wzorca umowy za niedozwolone. Tym razem jednak działanie to nie odniosło spodziewanego przez Stowarzyszenie skutku – Sąd odrzucił bowiem pozew.
W uzasadnieniu swego orzeczenia Sąd podniósł, że podobne do zaskarżonego w tym postępowaniu postanowienie zostało już wcześniej wpisane do prowadzonego przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów rejestru niedozwolonych klauzul. Sąd powołał się przy tym m. in. na uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 19 grudnia 2003 r. (III CZP 95/03), który przyjął następująco: „Powaga rzeczy osądzonej wyroku uznającego postanowienie wzorca umowy za niedozwolone wyłącza – od chwili wpisania tego postanowienia do rejestru (art. 47943 w związku z art. 365 i art. 47945 § 2 KPC) – ponowne wytoczenie powództwa w tym przedmiocie, także przez osobę nie biorącą udziału w sprawie, w której wydano wyrok”. Opierając się na tym stanowisku, Sąd – odrzucając pozew w omawianej sprawie – stwierdził, że należy uznać za niedopuszczalne ponowne wytaczanie powództwa obejmującego identyczne żądanie przez osobę nie biorącą udziału w sprawie, w której zapadł wyrok. Jednocześnie Sąd słusznie zauważył, że Stowarzyszenie przed wystąpieniem do Sądu nie zawiadomiło pozwanego o nieprawidłowościach w stosowanym przez niego regulaminie, mimo że mogło i powinno było to zrobić, gdyż dzięki temu można by uniknąć narażania stron na dodatkowe koszty związane z postępowaniem sądowym, z drugiej zaś strony – wcześniejsze zawiadomienie w rzeczywisty sposób przyczyniałoby się do polepszenia jakości obrotu na rynku konsumenckim.
