Art. 133 PPSA [Wyrok po zamknięciu rozprawy] § 1. Sąd wydaje wyrok po zamknięciu rozprawy na podstawie akt sprawy, chyba że organ nie wykonał obowiązku, o którym mowa w art. 54 § 2.
Art. 106 PPSA § 3. Sąd może z urzędu lub na wniosek stron przeprowadzić dowody uzupełniające z dokumentów, jeżeli jest to niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości i nie spowoduje nadmiernego przedłużenia postępowania w sprawie.
§ 4. Fakty powszechnie znane sąd bierze pod uwagę nawet bez powołania się na nie przez strony.
§ 5. Do postępowania dowodowego, o którym mowa w § 3, stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania cywilnego.
Podstawą orzekania przez wojewódzki sąd administracyjny jest materiał dowodowy i faktyczny zgromadzony w postępowaniu przed organami administracji publicznej. Wojewódzki sąd administracyjny przeprowadza postępowanie dowodowe wyjątkowo. Dowód uzupełniający może zostać przeprowadzony jedynie, gdy jest to niezbędne do wyjaśnienia istotnych okoliczności i nie spowoduje nadmiernego przedłużenia postępowania. Istotne wątpliwości, które uzasadniają przeprowadzenie uzupełniającego dowodu z dokumentu dotyczą wątpliwości co do zgodności zaskarżonego aktu z prawem a nie wątpliwości w zakresie ustaleń faktycznych. Celem postępowania dowodowego przeprowadzanego przez sąd administracyjny nie może być dążenie do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy (zadanie organu administracji publicznej) a kontrola działalności administracji publicznej – ocena zgodności z prawem zaskarżonej decyzji (art. 3 § 1 PPSA). Możliwość przeprowadzenia przed sądem administracyjnym dowodu uzupełniającego z dokumentu, o czym stanowi art. 106 § 3 PPSA obejmuje jedynie taki dokument, który nie został przedstawiony w postępowaniu przed organem administracji publicznej i nie został oceniony. Art. 106 § 3 PPSA nie stanowi narzędzia polemiki skarżącego z ustaleniami faktycznymi organu. Uzupełniający dowód z dokumentu obejmuje zarówno dokument urzędowy jak i prywatny. Do uzupełniającego dowodu z dokumentu w postępowaniu sądowoadministracyjnym znajduje zastosowanie art. 244, art. 245 KPC. Nie stanowi uzupełniającego dowodu z dokumentu dowód z operatu szacunkowego (opinia biegłego), oględzin, publikacji prasowej, wyroku wsa w innej sprawie, wyroku NSA.
- „Art. 106 § 3 PostAdmU umocowuje jedynie, i to w ograniczonym zakresie, do posłużenia się dowodem uzupełniającym z dokumentu, tzn. dokumentu, który nie był przedstawiony i oceniony w postępowaniu administracyjnym, zakończonym zaskarżoną do wojewódzkiego sądu administracyjnego decyzją. Nie można doszukiwać się w tym unormowaniu źródła dyrektyw wyznaczających sposób prowadzenia postępowania rozpoznawczego przed sądem administracyjnym. Postępowanie dowodowe przed sądami administracyjnymi i w konsekwencji dokonywanie przez ten sąd ustaleń faktycznych jest dopuszczalne w zakresie uzasadnionym celami postępowania administracyjnego i powinno umożliwiać sądowi dokonywanie ustaleń, które będą stanowiły podstawę oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji. Oznacza to, że sąd w istocie nie może dokonywać ustaleń, które mogłyby służyć merytorycznemu rozstrzyganiu sprawy załatwionej zaskarżoną decyzją. Jeżeli zachodzi potrzeba dokonania ustaleń, które mają służyć merytorycznemu rozstrzygnięciu, Sąd powinien uchylić zaskarżoną decyzję i wskazać organowi zakres postępowania dowodowego, które organ ten powinien uzupełnić. Art. 106 § 3 PostAdmU nie służy do zwalczania ustaleń faktycznych, z którymi strona się nie zgadza. Aby przeprowadzić uzupełniający dowód z dokumentów Sąd musi powziąć wątpliwość, o której w tym przepisie mowa”. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 stycznia 2010 r. II FSK 1306/08.
- „Art. 106 § 3 cyt. ustawy pozwala m.in. na wniosek strony przeprowadzić dowody uzupełniające, jeżeli jest to niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości. Przepis ten nie służy do zwalczania ustaleń faktycznych, z którymi strona się nie zgadza, a do tego w istocie rzeczy zmierzały wnioski dowodowe skarżącego. Aby przeprowadzić uzupełniający dowód z dokumentów (por. art. 244 i art. 245 KPC) Sąd musi powziąć wątpliwość, o której w omawianym przepisie mowa. Sąd nie jest związany wnioskiem strony o przeprowadzenie dowodu uzupełniającego”. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 października 2004 r. FSK 1186/04.
- „Zakres przeprowadzania i stosowania w postępowaniu sądowoadministracyjnym uzupełniającego postępowania dowodowego określa art. 106 ustawy – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Z treści tego przepisu wynika, że ustalenia sądu nie mogą służyć merytorycznemu rozstrzyganiu sprawy załatwionej zaskarżoną decyzją, mogą one jedynie mieć na celu umożliwienie dokonania oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji, a takiemu celowi nie służyły ustalenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego odnośnie stanu zdrowia skarżącej z okresu poprzedzającego podjęcie zaskarżonej decyzji”. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 listopada 2005 r. I OSK 333/05.
- „Zgodnie z art. 106 § 3 PostAdmU przed sądem administracyjnym możliwe jest jedynie uzupełniające postępowanie dowodowe ograniczone do możliwości przeprowadzenia dowodu z dokumentu, zarówno urzędowego jak i prywatnego, co do zasady jednak sąd administracyjny nie prowadzi postępowania dowodowego. Dołączenie dopiero do skargi dowodów, które zgodnie z zasadą kontradyktoryjności powinny być przedstawione przez uczestnika postępowania w postępowaniu administracyjnym i które nie zostały przedstawione organowi przed wydaniem decyzji, jest spóźnione i nie może być brane pod uwagę przy ocenie decyzji organu. Przenoszenie ciężaru prowadzenia postępowania dowodowego na sąd administracyjny pozostaje w sprzeczności z rolą tego sądu, która nie polega na rozstrzyganiu spraw administracyjnych i sprowadza się do kontrolowania decyzji administracyjnych pod kątem ich zgodności z prawem. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Warszawie z dnia 10 października 2007 r. VI SA/Wa 1116/07.
- (istotne wątpliwości) „Użyte w art. 106 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270 ze zm.) określenie „niezbędne do wyjaśnienia istotnych wątpliwości” należy odnosić do istotnych wątpliwości związanych z oceną czy zaskarżony akt jest zgodny z prawem, nie zaś do istotnych wątpliwości związanych z uzasadnieniem stanu faktycznego”. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 listopada 2005 r. I FSK 239/05.
- (pojęcie dokumentu) „Pojęcie dokumentu w postępowaniu sądowoadministracyjnym, na mocy odesłania zawartego w art. 106 § 5 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należy interpretować w kontekście zapisów art. 244 i 245 KPC. Zdjęcie satelitarne pozyskane z portalu ZUMI nie stanowi ani dokumentu urzędowego, ani też dokumentu prywatnego w rozumieniu art. 244 i art. 245 KPC”. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 listopada 2009 r. II GSK 219/09.
