Od 03 maja 2012 r. zaczyna obowiązywać nowelizacja KPC, której owocem jest m.in. likwidacja postępowań gospodarczych, a zatem także dotychczas obowiązujących obostrzeń proceduralnych w sferze inicjatywy dowodowej stron – profesjonalistów – przedsiębiorców. Nadal jednak będą działać sądy gospodarcze, do których kognicji należą sprawy gospodarcze pomiędzy przedsiębiorcami i byłymi przedsiębiorcami, którzy zaprzestali prowadzenia działalności gospodarczej. Sądy gospodarcze będą rozpoznawać sprawy pomiędzy przedsiębiorcami według reguł ogólnych postępowania zwykłego. Nowe przepisy wprowadzają jednak mechanizmy usprawniające proces (art. 207, 217, 6 par. 2 KPC), a mianowicie:
istotne dla sprawy fakty i dowody na ich poparcie powinny zostać wskazane w pozwie, odpowiedzi na pozew a także w dalszych pismach procesowych, jednak w toku sprawy strony będą mogły składać pisma procesowe, tylko gdy sąd tak postanowi, z wyłączeniem wniosków dowodowych (art. 207 par. 3 KPC);
sąd pominie spóźnione twierdzenia i dowody, chyba że strona uprawdopodobni, że nie zgłosiła ich w pozwie, odpowiedzi na pozew lub w dalszym piśmie przygotowawczym bez swojej winy lub że uwzględnienie spóźnionych twierdzeń i dowodów nie spowoduje zwłoki w rozpoznaniu sprawy albo że występują inne wyjątkowe okoliczności (art. 207 par. 6 KPC, art. 217 par. 2 KPC);
analogiczne rozwiązanie w przypadku sprzeciwu od wyroku zaocznego, przy czym zgłoszenie okoliczności faktycznych i dowodów przez pozwanego wymagane jest przed wdaniem się w spór co do istoty sprawy (art. 344 par. 2 KPC), tak również w odniesieniu do zarzutów od nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym (art. 493 par. 1 KPC) oraz sprzeciwu od nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym (art. 503 par. 1 KPC).
