Postępowanie grupowe zostało wprowadzone do polskiego systemu prawa ustawą z dnia 17 grudnia 2009 r. o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym (Dz.U. 2010 Nr 7, poz. 44), zwaną dalej ustawą o pozwach grupowych.
Ustawa o pozwach grupowych zawiera liczne rozwiązania procesowe, które decydują o odrębności i specyfice powództwa grupowego, jak przykładowo realizowanie funkcji powoda przez reprezentanta grupy. W zakresie nieuregulowanym do roszczeń grupowych znajduje zastosowanie ustawa z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U.1964.43.296 z późn. zm), zwana dalej KPC. Zgodnie z art. 24 ustawy o pozwach grupowych w zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się przepisy KPC, z wyłączeniem art. 7, 8, 117-124, 194-196, 204, 205, art. 207 § 3 i art. 425-505. W postępowaniu grupowym nie znajdą zatem zastosowania m.in. przepisy KPC regulujące postępowania odrębne. Z zakresu zastosowanie nie zostały wyłączone art. 72 – 72 KPC, a zatem możliwe jest współuczestnictwo osób po stronie pozwanej, natomiast po stronie powodowej występuje grupa podmiotów, o której stanowi ustawa o pozwach zbiorowych.Należy zwrócić uwagę, że art. 24 ustawy o pozwach grupowych nie stanowi o odpowiednim zastosowaniu przepisów KPC, zatem w zakresie wskazanym w ustawie o pozwach grupowych stosuje się wprost przepisy KPC. „W postępowaniu grupowym można zastosować wyłącznie tryb procesu. […] Wśród przepisów KPC, których zastosowanie w postępowaniu grupowym jest wyłączone, na próżno szukać art. 506 i n. KPC. Wydaje się jednak, że odrębności postępowania nieprocesowego, a zwłaszcza regulacje co do wielości podmiotów w postępowaniu (por. np. art. 510 KPC), pozbawiają postępowanie grupowe sensu i z istoty swej wykluczają zastosowanie trybu nieprocesowego w takim postępowaniu” – T. Jaworski, P. Radzimierski, Ustawa o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym. Komentarz. Warszawa 2010.
– Biała Księga składa się z opracowanych urzędowo propozycji, które odnoszą się do poszczególnych dziedzin polityki. Dokumenty te są opracowywane przez Komisję Europejską na wniosek Rady Unii Europejskiej. Dostarczają propozycje działań w danej dziedzinie i strategii rozwiązania pewnych problemów. Po przyjęciu przez Radę stają się oficjalnymi programami działania Wspólnot.
Definicje Zielonej Księgi i Białej Księgi pochodzą z http://www.cie.gov.pl/WWW/quest.nsf/0/DC9BDB911DB14A5AC1256E860027E6EC?open
Artykuł został opracowany w oparciu o:
- M. Sieradzka, Ustawa o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym. Komentarz, Warszawa 2010.
- T. Jaworski, P. Radzimierski, Ustawa o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym. Komentarz. Warszawa 2010.
- K. Piasecki (red.), Komentarz do ustawy o dochodzeniu roszczeń w postępowaniu grupowym [w:] Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz. Warszawa 2010.
- Marek Niedużak, Pozwy grupowe – po roku funkcjonowania, Helsińska Fundacja Praw Człowieka.
- Zielona Księga w sprawie dochodzenia zbiorowych roszczeń konsumentów, Bruksela dnia 28.11.2008, KOM (2008) 794 wersja ostateczna.
- Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Szczecinie I Wydział Cywilny z dnia 28 sierpnia 2012 r., sygn. akt I ACz 399/12.Postanowienie Sądu Okręgowego w Częstochowie I Wydział Cywilny sygn. akt I C 64/11.
- Postanowienie Sądu Okręgowego II Wydział Cywilny sygn. akt II C 1693/10).
- Postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie I Wydział Cywilny, sygnatura akt I C 545/11).
- Postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie I Wydział Cywilny, I C 1419/10.
- http://prawo.rp.pl/artykul/503821,725564-Pozew-zbiorowy-ofiar-MTK-prawomocnie-odrzucony.html
- http://prawo.rp.pl/artykul/905268.html
