Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu.
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności ( art. 61 § 2 i 3 PPSA) – dotyczy nadających się do wykonania aktów administracyjnych, w uzasadnieniu wniosku należy uprawdopodobnić, że zachodzi niebezpieczeństwo (potencjalne niebezpieczeństwo) wyrządzenia znacznej szkody (należy określić – skonkretyzować szkodę majątkową lub niemajątkową, szkoda musi być większa niż zwykle) lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków (skutki prawne lub faktyczne) poprzez przedstawienie konkretnych, realnych zdarzeń;
- „Przepis art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zobowiązuje stronę do wskazania przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, nie nakładając obowiązku ich udowodnienia. Na wnioskodawcy zatem spoczywa obowiązek jedynie uprawdopodobnienia istnienia przesłanek do wstrzymania wykonania aktu lub czynności. Rozpoznając wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności sąd winien brać pod uwagę interesy prawne i stanowiska wszystkich uczestników postępowania”. Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 czerwca 2008 r. II OZ 621/08
- „Przesłanki w postaci wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, o których mowa w art. 61 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi należy wiązać z sytuacją, która może powstać, gdy zaskarżony do sądu akt administracyjny zostanie wykonany, a następnie na skutek uwzględnienia skargi akt ten zostanie wzruszony. O takim potencjalnym niebezpieczeństwie jest mowa w art. 61 § 3 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi i z tą sytuacją należy wiązać możliwość wyrządzenia szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Skarżący we wniosku o wstrzymanie wykonania aktu obowiązany jest wskazać okoliczności, które w jego ocenie uzasadniają wniosek co do tego, że wykonanie aktu może spowodować znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki”. Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 lipca 2008 r. II OZ 741/08.
- „Brak wskazania we wniosku o wstrzymanie aktu lub czynności na konkretną szkodę grożącą wnioskodawcy na skutek wykonania decyzji uniemożliwia jego merytoryczną ocenę. W postępowaniu o wstrzymanie aktu lub czynności sąd nie podejmuje w ogóle ustaleń w zakresie zaistnienia przesłanek, jeśli we wniosku nie zostanie ściśle określona szkoda grożąca wnioskodawcy”. Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 października 2010 r. II FZ 460/10.
- „W art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) chodzi o taką szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowania świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Z konstrukcji ww. normy prawnej wynika, iż to na stronie spoczywa obowiązek wykazania we wniosku przesłanek zawartych w powołanym przepisie, tj. przedstawienia konkretnych zdarzeń, które mogłyby uprawdopodobnić, że wykonanie zaskarżonej decyzji faktycznie spowoduje znaczną szkodę lub powstanie trudnych do odwrócenia skutków”. Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 marca 2009 r. I OZ 271/09.
- (pojęcie szkody)„Podstawową przesłanką wstrzymania wykonania decyzji zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153 poz. 1270) jest wykazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Oznacza to, że chodzi o taką szkodę (majątkową, a także niemajątkową), która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Będzie to miało miejsce w takich wypadkach, gdy grozi utrata przedmiotu świadczenia, a który wskutek swych właściwości nie może być zastąpiony jakimś innym przedmiotem, a jego wartość pieniężna nie przedstawiałaby znaczenia dla skarżącego lub gdyby zachodziło niebezpieczeństwo poniesienia straty na życiu i zdrowiu”. Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 grudnia 2004 r. GZ 138/04.
- (pojęcie znacznej szkody) „Przesłanką wstrzymania decyzji jest niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody. Ustalenie, czy grożąca szkoda jest szkodą znaczną jest możliwe tylko w oparciu o okoliczności konkretnej sprawy. O znacznej szkodzie, w tym szkodzie majątkowej, można mówić, jeśli rozmiary szkody wywołanej wykonaniem zaskarżonego aktu administracyjnego są większe niż zwykle wywołane wykonaniem aktu tego rodzaju. Przesłanka spowodowania trudnych do odwrócenia skutków także musi być rozważana z uwzględnieniem specyfiki aktu administracyjnego, którego dotyczy wniosek o wstrzymanie. Tak więc odwrócenie skutków wywołanych wykonaniem zaskarżonego aktu musi być trudniejsze niż zwykle w tego rodzaju przypadkach”. Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 listopada 2007 r. II OZ 1198/07.
- (Trudne do odwrócenia skutki)„Przesłankami do wstrzymania wykonania decyzji przez sąd są niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, przy czym zaznaczyć należy, iż szkoda nie musi mieć charakteru materialnego natomiast trudne do odwrócenia skutki to skutki faktyczne lub prawne, które raz zaistniałe spowodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, a powrót do stanu poprzedniego może nastąpić po długim okresie czasu lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków”. Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 kwietnia 2009 r. I GSK 220/09.
- „Uregulowana w art. 61 § 3 PostAdmU instytucja wstrzymania wykonania, może dotyczyć tylko takiej kategorii decyzji administracyjnych, które posiadają przymiot wykonalności, tzn. stwierdza lub tworzy po stronie swoich adresatów obowiązki prawne lub uprawnienia. Niewątpliwie akty administracyjne odmowne nie korzystają także z przymiotu wykonalności (postanowienie NSA z dnia 23 lipca 2009 r., sygn. akt II FZ 282/09), podobnie jak postanowienie w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji jest orzeczeniem o charakterze procesowym, nie nadaje się więc do wykonania i nie wymaga wykonania, nie wywołuje też skutków o charakterze materialnoprawnym (postanowienie NSA z dnia 8 lipca 2009 r., sygn. akt II GZ 149/09)”. Postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 grudnia 2011 r. I FZ 403/11.
